Wyjątkowe środki rynkowe UE zwiększają odporność sektora rolnego na kryzysy

udostępnij na:

Zestaw narzędzi prawnych dotyczących środków nadzwyczajnych Wspólnej Organizacji Rynków (WOR), rozwinięta w wyniku ostatniej reformy wspólnej polityki rolnej (WPR), zapewnia elastyczność w radzeniu sobie z różnymi rodzajami kryzysów. Przyjęte środki ogólnie okazały się skuteczne, pomagając rolnikom i producentom w UE radzić sobie ze efektami kryzysów.

Produkcja rolna jest z natury ryzykowna, ponieważ jest uzależniona od zasobów naturalnych i warunków klimatycznych, a także podlega wpływom rozwoju rynku. Niekorzystne warunki pogodowe, poważne zaburzenia równowagi rynkowej lub rozprzestrzenianie się chorób zwierząt i szkodników roślin mogą prowadzić do nieudanych zbiorów i innych poważnych zakłóceń na rynku. W obliczu kryzysów rynkowych konieczne może być podjęcie konkretnych i wyjątkowych działań publicznych, aby zapobiec znacznym szkodom poniesionym przez producentów i zakłóceniom w łańcuchu dostaw żywności lub je złagodzić.

Komisja zawsze była gotowa pomóc potrzebującym unijnym rolnikom w ramach możliwości swojego zestawu narzędzi prawnych określonych przez współprawodawców. Od 1 stycznia 2014 r. do końca 2023 r. Komisja Europejska przyjęła 63 wyjątkowe środki mające na celu wsparcie rolników i producentów dotkniętych stratami w produkcji, obniżkami cen, wyższymi kosztami produkcji lub zakłóceniami łańcucha dostaw. Dzięki tym działaniom ponad 2,5 miliarda euro z funduszy UE trafiło do unijnego sektora rolnego i pokazało stałą solidarność UE wobec rolników.

Środki nadzwyczajne zastosowano głównie, aby pomóc rolnikom w związku ze szkodami, jakie ponieśli w wyniku zakłóceń na rynku lub problemów ze zdrowiem zwierząt lub roślin. Pomogły także rolnikom w ograniczeniu negatywnego wpływu ekstremalnych niekorzystnych zjawisk pogodowych na ich zyski ekonomiczne. W raporcie wskazano również, że chociaż środki wyjątkowe stanowią wyraźny dowód solidarności UE, ich stosowanie nie powinno uniemożliwiać rolnikom zarządzania własnym ryzykiem, na przykład poprzez uciekanie się do zrównoważonych praktyk agronomicznych i hodowli zwierząt gospodarskich, oraz przyjmowania odpowiednich narzędzi zarządzania ryzykiem i strategie.

 

Źródło: Grupa Azoty